فیلم جنگل پرتقال، یک درام جاده‌ای با تم عاشقانه است که از چهارشنبه سوم آبان‌ماه اکران خود را توسط پخش شهرفرنگ و به سرگروهی پردیس ایران‌مال در سینماهای سراسر کشور آغاز کرد.
این فیلم سینمایی که در شهرهای شمالی کشور فیلمبرداری شده و در جشنواره فجر ۴۱ علاوه بر نامزدی در سه بخش، به عنوان فیلم محبوب منتقدان و سینماگران شناخته شد؛ اولین ساخته بلند آرمان خوانساریان در مقام کارگردان است که پیش از این در حوزه ساخت فیلم کوتاه فعالیت داشته است.
خلاصه داستان فیلم جنگل پرتقال
علی بهاریان (سهراب) پانزده سال پیش در شهر تنکابن ادبیات نمایشی می‌خوانده. او حالا دبیر ادبیات است اما اصلا از وضعیت زندگیاش رضایت ندارد. زندگی سهراب با وجود توانمندی‌ها و استعدادش، زندگی بی‌موفقیتی بوده است. او حالا بعد از پانزده سال به تنکابن برگشته تا مدرکش را از دانشگاه بگیرد. سهراب در این سفر با بعضی از هم‌دوره‌ای‌های دانشگاه دیدار می‌کند، خاطرات گذشته برایش زنده میشود. در این دیدارها متوجه میشود که مریم سیفی، کارخانه‌دار شده است و بعد از تصادفی که داشته، حافظه‌اش را از دست داده است و هیچ‌یک از هم‌دوره‌ای‌های دانشگاه را به یاد نمی‌آورد. سهراب که از این موضوع مطلع میشود به دیدار مریم می‌رود و توقع دارد که لااقل سهراب را فراموش نکرده باشد؛ اما مریم بعد از تصادفی که داشته تمام خاطرات گذشته و افراد را فراموش کرده است. بعد از آن دیدار مریم برای یادآوری گذشته‌اش با سهراب دیدار می‌کند و سهراب از خاطرات دورۀ دانشجویی برای مریم می‌گوید اما اکثر اتفاقات را دروغ می‌گوید تا خودش را در نظر مریم خوب جلوه دهد.
مریم و سهراب در دوران دانشگاه به هم علاقه‌مند بودند اما با اشتباهی که سهراب در حق مریم مرتکب شده بود، باعث نابودی زندگی و ازبین‌رفتن آبروی مریم شده بود. مریم نیز بعد از دوران دانشگاه برای اینکه بتواند با وجود آن مسائل به زندگیاش ادامه دهد، تصمیم می‌گیرد تا ماجرای تصادف ساختگی را بر سر زبان‌ها بیندازد و وانمود کند که دچار فراموشی شده. با پیداشدن مجدد سهراب، همه‌چیز دوباره برایش زنده میشود. سهراب هم که نیت واقعی‌اش دیدار مجدد مریم و عذرخواهی از او بود، از مریم عذرخواهی می‌کند. او در این چندسال نمایشنامه‌ای نوشته بود که در این سفر و در حال مستی برای دانشجویان ادبیات نمایشی می‌خواند و همه متوجه می‌شوند که این نوشته شاهکار است. سفر سهراب به آن شهر و ماجراهایش، ورق زندگی او را برمی‌گرداند.
بازیگران و عوامل فیلم جنگل پرتقال
میرسعید مولویان، سارا بهرامی، رضا بهبودی، رضا عموزاد، فراز سرابی، داوود فتحعلی بیگی، فرشته مرعشی، ارشیا نیک‌بین، حمیدرضا عباسی، زینب شعبانی و حسام نورانی بازیگران این فیلم سینمایی را تشکیل می‌دهند.
عوامل «جنگل پرتقال» عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: مسعود امینی تیرانی، تدوین: محمد نجاریان، آهنگساز: علی صمدپور، طراح صحنه و لباس: فراز مدیری، طراح گریم: سیامک احمدی، طراحی و ترکیب صدا: امیرحسین قاسمی، مدیر صدابرداری: سامان شهامت، جلوه‌های ویژه بصری: کامیار شفیع پور، جانشین تهیه‌کننده: ایمان موید طلوع، مدیر تولید: عماد طاهری، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیگ، اصلاح رنگ و نور: نیما دبیرزاده، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: ایمان توکلی، منشی صحنه: لادن رحمتی، مدیر تدارکات: جواد قاسمی، عکاس: رز ارغوان، مدیرروابط عمومی: زهرا دمزآبادی، محصول: بنیاد سینمایی فارابی و میلادفیلم.
فیلم جنگل پرتقال شبیه چه فیلم‌هایی است؟
اگر فیلم‌هایی با حال و هوای عاشقانه را دوست دارید و آثار صفی یزدانیان از جمله ناگهان درخت و در دنیای تو ساعت چند است و فیلم‌های روزهای نارنجی ساخته آرش لاهوتی و اسرافیل ساخته آیدا پناهنده را دوست داشتید تماشای جنگل پرتقال می‌تواند گزینه جذابی برای رفتن به سینما باشد.
نظر منتقدان درباره فیلم جنگل پرتقال
خبرگزاری فارس
امیر قادری | جنگل پرتقال نمونه‌ای قابل توجه است که شاید به تمامی جریان اصلی سینما تعلق نداشته و رگه‌های تجربی در آن مشهود باشد؛ اما با این وجود، تمام تلاش خود را به‌کار می‌گیرد تا خط ارتباطش با مخاطب را از دست ندهد. معلوم است که تلاش بسیاری برای نوشتن فیلمنامه آن به‌کار رفته و شخصیت‌پردازی بسیار خوبی دارد. کمتر به خاطر داریم که در سینمای ایران از جنبه‌های مختلفی به شخصیت مرکزی یک فیلمنامه پرداخته شود تاجایی که نتوان به‌سادگی نقش و شکل شخصیتی آن را در یک جمله خلاصه کرد، اما نویسنده «جنگل پرتقال» از عهده این کار برآمده است. برای اینکه بتوان یک شخصیت با ویژگی‌های متناقض در داستان را در قالبی تماشاگرپسند قرار داد بدون اینکه تماشاگر احساس گیجی کند، نویسنده مسیر دشواری پیموده و به‌نظرم می‌رسد نوشتن متن این فیلم دقت و زمان زیادی از او گرفته است.
شخصیت‌پردازی جذاب «جنگل پرتقال» را بازیِ بازیگر نقش اول فیلم کامل می‌کند؛ در عین حال سایر هنرپیشه‌ها یعنی بازیگر خانم و بازیگران نقش‌های فرعی هم به دقت انتخاب شده‌اند و هم به‌خوبی از پس کار خود برآمده‌اند. کارگردان می‌داند که باید به چنین داستانی، لحنی متنوع بدهد و طنزی که در دل درام وجود دارد به تماشاگر کمک می‌کند تا با علاقه بیشتری این داستان را دنبال کند.
خبرگزاری ایسنا
علیرضا بهرامی | شخصیت‌پردازی در فیلمنامه و بازی بازیگران کاملا در خدمت تعادل و در نتیجه رضایت نسبی مخاطب قرار دارد. این درام عاشقی لحظه‌های عاطفی ملتهب یا گره‌ها و تعلیق‌های خاصی ندارد. از طرفی همین مخاطب هم پیش‌تر به آثاری در جغرافیای شمال کشور با تم عاشقانه، همچون فیلم «در دنیای تو ساعت چند است» صفی یزدانیان روی خوش نشان داده است، پس دلیلی وجود ندارد که به آزار کشانده شود. حتا انتخاب نام فیلم هم با چنین خصیصه‌ای انجام شده است.
روزنامه فرهیختگان
نیما کرمی | جنگل پرتقال کلاس درسی است از آموزه‌های اخلاقی برای عبرت و پندگیری. فیلم دو روی یک سکه است، همان معلوم و مجهول آقا معلم فارسی در ابتدای فیلم. فیلم با وجه مجهول کاراکتر آغاز میشود، داستان جلو می‌رود، حقیقت برملا میشود، شخصیت شکست می‌خورد و درصدد جبران برمی‌آید و تلنگر پایانی فیلم. فیلم به ما می‌آموزد گریزی از حقیقت نیست، حتی اگر سال‌ها از آن گذشته باشد و کتمان شده باشد، روزی، جایی و زمانی مشخص می‌بایست پاسخگو باشیم.
مجتبی اردشیری | نخستین ساخته آرمان خوانساریان، دو نیمه متفاوت دارد. در نیمه نخست، فیلم مبین یک نرم اجتماعی و شکل ارتباطی حاکم میان آدم‌های آن است. چگالی داستانی در این نیمه بالاست و مخاطب، با صراحت بیشتری، وجه غالبی از اجتماع روز را مشاهده می‌کند. در نیمه دوم، جریان به‌کلی تغییر پیدا می‌کند و شکل عاشقانه‌ای به خود می‌گیرد. درواقع نویسنده در نیمه دوم «جنگل پرتقال»، دست به یک آسیب‌شناسی رفتاری و هیجانی می‌زند و در مقام کنشگر، برای صورت‌مساله‌ای که در نیمه نخست ارائه می‌دهد، دارو تجویز می‌کند.
خبرگزاری رکنا
کبری غروی | یک فیلم پر از دیالوگ که فقط پس زمینه‌هایش به واسطه لوکیشن‌های جذابش تغییر می‌کند. حالا همین پس زمینه را نه با این رنگ و لعاب ولی می‌توان در سالن نمایش اجرا کرد بدون نیاز به کوه و دشت و فضاهای بیرونی. یک فیلمنامۀ روایی نه چندان خوب که حتی فی البداهه بودن دیالوگ‌ها هم مشخص میشود به خصوص آن جاهایی که علی صحبت می‌کند. مکالمات در بسیاری از جاها طولانی و حوصله سربر شده بدون اینکه چیز جدیدی به مخاطب اضافه کند. نصف دیالوگ‌ها اضافی است و حذف آن‌ها مشکلی برای فیلم ایجاد نمی‌کرد. مکالمات و دیالوگ‌های زیاد باعث شده بازیگر روی گفتن‌ها تمرکز کند تا بازی بدن و این در حالی است که بازی مقابل دوربین مهارت‌های زیادی را شامل میشود از جمله بازی بدن و هم بازی صورت و هم بازی با چشم و… و اگر بنا به گفتن تنها بود می‌شد به یک نمایشنامه خوانی صرف بسنده کرد.
سایت آرتیها
محمدامین ناصری فرد | شاید بتوان نقطه اوج فیلم جنگل پرتقال را در سکانسی دید که مریم بعد از ورود مجدد به خانه ماهیت نقش خود را از یک دختر دچار فراموشی به کسی که تمام این مدت در حال نقش بازی‌کردن بود مشاهده کرد. جایی که کمتر کسی می‌توانست آن را حدس بزند.
فیلم جنگل پرتقال تا قبل از این گوشه از فیلم سیر معمولی و بدون فرازونشیبی را پشت سرمیگذاشت. اما با عبور از این سکانس چالش‌های شخصیت اصلی فیلم آغاز میشود. آنجایی که متوجه میشود دختری که در دوران دانشگاه دوستش داشته و البته او را مورد آزار روحی قرار داده فراموشی نگرفته است. بلکه تمام آن خاطرات را به یاد دارد و حالا باید برای جبران اتفاقات ۱۵سال پیش تلاش کند. فیلمی که تحسین تماشاچی را به همراه داشت.
سینما خانه
حامد بهجتی | جنگل پرتقال با تمرکز زدایی از پایتخت و بهره گیری از طبیعت تنکابن در انتخاب لوکیشن و قاب های تصویری، جذابیت بصری لازم برای پرده سینما را ایجاد نموده و دیالوگ ها با وجود اینکه گاها طولانی است ولی به درستی انتخاب شده است.
سارا بهرامی بازی بی نقصی ارائه می کند و رضا بهبودی نقشی کوتاه و با گویش محلی ایفای نقش دلنشینی دارد. اگرچه فیلمنامه گره گشایی پیچیده ای ندارد و با فیلمی کم پرسوناژ مواجه هستیم ولی جنگل پرتقال فیلمی است که بر خلاف بسیاری از آثار سالیان اخیر بدون نشان گرفتن اعصاب مخاطب، در ملودرامی آرام چالش جدی را هم مطرح می نماید.
پوستر و عکس‌های فیلم جنگل پرتقال
اینجا نظر بدهید