فیلم نپتون به نویسندگی مرجان ساداتی، کارگردانی محمد ابراهیم غفاریان و تهیه‌کنندگی سیاوش امین‌پور در ۲ بخش سودای سیمرغ و نگاه نو چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر حضور دارد.
درباره فیلم‌های جشنواره فجر ۴۲ چه می‌دانیم؟
خلاصه داستان فیلم نپتون
در خلاصه داستان فیلم نپتون آمده است: «افسانه و همسرش به دلیل مشغله کاری از فرزند خود غافل شده‌اند که فرزند آنها دچار مشکلی می‌شود. یک سال نپتون، معادل صد و شصت و پنج سال زمینه! یعنی یک بچه یک ساله توی نپتون یک پیرِ صد و شصت و پنج ساله روی زمین!»
بازیگران و عوامل فیلم
بهدخت ولیان و آرمین رحیمیان با حضور مسعود کرامتی و بهناز جعفری همراه با امین میری، آیدا ماهیانی، رها خدایاری، ندا عقیقی، محمد نریمانی، سحر آقاسی، مهرداد خانی، محمد حسینی، مهدی حیدری، کیوان شابازاده، شایان زهراکار و با معرفی بهداد بلیغ و شهلا اکبری در کنار بازیگران کودک؛ امیر رضا جوکار، ماهک حقیقی، آرتین تیموری، در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند.
بقیه عوامل این فیلم عبارتند از مدیر فیلمبرداری: داوود محمدی، تدوین: حمید نجفی راد، طراحی و ترکیب صدا: بهروز شهامت، موسیقی: کارن همایونفر، مدیر صدابرداری: منصور شهبازی، طراح چهره پردازی: محمود دهقانی، طراح صحنه: ملودی اسماعیلی، طراح لباس: زهرا صمدی، دستیار کارگردان: سید علی قاسمی، برنامه ریز: غزل معصومی، منشی صحنه: رویا بابابیگی، مربی بازیگری کودک: بهار داورزنی، دستیار اول فیلمبردار: هومن خلیلی، عکاس: اردلان آزرمی، تصویربردار پشت صحنه: پویا حقیقی، جلوه‌های ویژه بصری: تهمینه اذکاری، طراح تیتراژ: حامد باریی طبری، طراح لوگو: عرفان بهکار، مشاور پروژه: نیما اقلیما، مدیر اجرایی پروژه: وحید ظریف، مدیر تدارکات: مهرداد خانی، جانشین تهیه کننده و مدیر تولید: حسین رامه.
یادداشت فیلمنامه‌نویس
مرجان ساداتی | فاصله‌تان را با آدم‌ها حفظ و گوش‌هایتان را تیز کنید! از دور نگاهشان کنید و پچ‌پچه‌هایشان را بشنوید.
زوج‌ها در برابر شما به کاستی‌های زندگی مشترکشان اقرار نمی‌کنند، بلکه برعکس آن را به انواع و اقسام چراغ‌ها، ملیله‌ها و پولک‌ها می‌آرایند تا درخشندگی ظاهری‌اش حفظ شود. پس دور بایستید. شما هرگز به واقعیتِ نجواها، قرارها، عاشقانه‌ها و عمق رابطه‌شان پی نخواهید برد. همه چیز از دور زیباست!
سکانس برگزیده از فیلم نپتون
شب – خارجی – محوطه بیمارستان
بابک مقابل در ورودی سالن روی پله نشسته و سیگار می‌کشد. از پشت سر او افسانه وارد محوطه شده و مقابل او می‌ایستد.
- افسانه: چی‌شده؟!
- بابک: منتظرم متخصص بیاد ببینم چی می‌گه! اگه بلایی سرش بیاد، بیچاره می‌شم! پروژه رو می‌خوابونن! همه زندگی می‌ره رو هوا!
- افسانه: چه اصراری داری همه کارها رو خودت بکنی؟! خب می‌گفتی پیمان پی‌گیری کنه، بهت خبر بده! منم با این همه خستگی نمی‌‌کشوندی اینجا بچه رو ببرم!
- بابک: افسانه دهن منو باز نکن…
- افسانه: آخر شب که می‌اومدی خونه! خب خودت بچه رو می‌آوردی دیگه…
- بابک: برش‌دار ببرش!… همون‌قدر که بچه منه، بچه تو هم هست! تازه یه روزم بهم بدهکاری!
افسانه بعد از شنیدن حرف بابک با ناراحتی رویش را برمی‌گرداند تا به سمت ورودی سالن برود، اما با به یاد آوردن موضوعی دوباره به سمت بابک برگشته و از گوشی همراهش پیامکی را مشخص کرده و صفحه گوشی را به بابک نشان می‌دهد.
- افسانه: برامون احضاریه اومده!
بابک بدون این‌که گوشی را از او بگیرد، پیامک را می‌خواند.
- افسانه: نمی‌دونم چرا؟!
- بابک: خب حتماً به خاطر ویدیوی آخرته!
- افسانه: من که خوب بودم!
- بابک: نه، تو مشکلی نداشتی… مشکل چیزیه که تبلیغ می‌کنی!
- افسانه: فردا میای باهام؟
- بابک: نمی‌بینی زندگی منو؟! بعدشم نوشته مدیریت محترم… خودت باید بری!
- افسانه: بله می‌دونم… اما نمی‌خوام تنها برم!
- بابک: چرا؟! مگه زن مستقلی نیستی؟! مگه ما تا الان کلی تاوان استقلال جنابعالی رو ندادیم؟! خودت مثل یه زن مستقل برو همه مشکلاتت رو حل کن!
افسانه با ناراحتی رویش را برگردانده و به سمت سالن از پله‌ها بالا می‌رود.
- بابک: می‌خوای با لیلا برو!
افسانه بی‌توجه به حرف بابک از او دور می‌شود. بابک دوباره در فکر فرو رفته و سرش را پایین می‌اندازد.
نظر منتقدان درباره فیلم نپتون
سعید مستغاثی | اگر فیلم اجتماعی را تنها به بچه های طلاق و دختران فراری و عشق های ضربدری و مربعی و ذوزنقه ای و مهاجرت و بدبختی و فلاکت به اصطلاح جهان سومی محدود نکنیم، در می یابیم متاسفانه اساس آسیب های اجتماعی فوق، جایش در همان فیلم های به اصطلاح اجتماعی رایج خالی بوده و هست که به طور مستقیم به تکانه های هویتی و فرهنگی در بحبوحه طوفان ها و گردبادهای فرهنگ بیگانه بر می گردد.
فیلم «نپتون» از جمله فیلم های اجتماعی است که می تواند آن پس زمینه ها را به رخ تماشاگر بکشاند. ماجرای خانواده ای از هم پاشیده در دنیای به اصطلاح مدرن امروز که مرد و زن به دنبال کار و کاسبی خود بوده و سر آن کس که بی کلاه مانده و آواره این خانه و آن خانه گردیده، همانا بچه خانواده است. بچه ای که در غیاب پدر و مادر مشغول به کار خود، در به در بحران های روحی و روانی می شود و بخشی از آن را در فیلم «نپتون» به تصویر کشیده اند.
فقط افسوس که کم تجربگی فیلمساز در کار اول خود، باعث شده، فیلم بی خود و بی جهت طولانی گردد، استفاده از نماهای طویل و کشدار و کم تحرک (به حساب هنری بودن؟!)، کند پیش رفتن داستان و تکرار کردن برخی مکررات موجب این کش آمدن بی جهت شده است./کیهان
اینجا نظر بدهید