نماسی | فیلم مست عشق یکی از پرحاشیه ترین فیلم های سینمای ایران در سال های اخیر بوده است. پرداختن به زندگی یکی ازاد ن از شخصیت های برجسته تاریخ ایران و همچنین حضور بازیگران مطرح ایرانی و ترک و اختلاف میان سرمایه گذاران و کارگردان از و تعویق . در آماده سازی نه نهایی فیلم و ا اثر. ی باعث شد تا از شد تا از همان ابتدا نام مست عشق همراه با حاشیه باشد و مورد توجه زیادی قرار گیرد. با این حال تماشای فیلم در نهایت به یک نا امیدی تأسف برانگیز ختم می شود.
چرا مست عشق الکن میماند و نا امید میکند؟
نقدها و اطلاعات و عکس های فیلم مست عشق حسن فتحی | شمس و مولانا روی پرده سینما
در یک کلام باید گفت مست عشق یک فیلم نیمه کاره است هیچ چیز این فیلم از فیلمنامه و روایت قصه و تدوین و موسیقی و حتی ابتدایی ترین نکته های اکران یک اثر سینمایی مثل اصلاح نور و رنگ و جلوه های ویژه بصری کامل نشده است. انگار تهیه کننده های اثر از بلاتکلیفی چندین ساله آن کلافه شده اند و فیلمی ناقص را به دور از آماده سازیهای نهایی مستقیم روی اکران فرستاده اند. جامپ کاتها و فلش فورواردهای خنده داری در فیلم میبینید که حتی تدوینگران کلیپ های اینستاگرامی در کات زدن آثارشان پخته تر عمل میکنند در کنار این موارد ساختاری از نظر فیلمنامه نیز با یک اثر آشفته طرف هستیم انگار در ۷۰ درصد زمان فیلم موضوع اصلی که همانا پرداختن به رابطه عرفانی مولانا و شمس تبریزی بوده به دست فراموشی سپرده شده و چندین سکانس بی ربط از جنگ و اکشنهایی با الهام از سریال بازی تاج و تخت در آن گنجانده شده است. بلاتکلیفی آشفتگی و روایت غیر منسجم و گاه گنگ داستاندمخاطب را در طول نمایش فیلم بسیار خسته و آزرده میکند.
فتحی سریال ساز متبحری که در سینما به بن بست میخورد
حسن فتحی هر چقدر هم در سریال سازی به پختگی و فرمول های جواب پس داده رسیده باشد اما هنوز در سینما نتوانسته حتی به نیمی از اعتبار و توانایی خود نزدیک شود و اثری کامل درخشان مورد پسند مخاطب و منتقدان و ماندگار و جذاب خلق کند. حتی بهترین فیلم او یعنی پستچی سه بار در نمیزند نیز نتوانست اقبال عموم مخاطبان و تجمیع نظر مثبت منتقدان را به دست آورد. آنچه فتحی را در سریال سازی متمایز میکند ایجاد موقعیتهای دراماتیک و پرورش شخصیت های عمیق و چند وجهی در دل داستانهایی پر کشش است که هیچکدام از این نقاط قوت را در چند فیلم سینمایی او شاهد نیستیم. شاید تنها قدرت قلم و دیالوگ نویسی موزون و گاهی شاعرانه اوست که در آثار سینمایی او هم به چشم می آید که حتما میدانید قدرت «قلم» به تنهایی به هیچ وجه در پلتفرم پیچیده ای چون سینما کفایت نکرده و نمیکند.
سندروم بین ژانری
فیلم مست عشق با توجه به موضوعی که انتخاب کرده بود تیم بازیگری ایرانی ترکی معتبری که داشت و فیلمسازی که نشان داده بود بلد است در ژانر تاریخی و تمی شاعرانه آثاری درخور توجه خلق کند، کاملا مستعد این بود که یک فیلم تمام عیار و درخشان باشد. حال چرا نکات مثبت چنین اثری در برابر ضعف های بیشمارش به چشم نمی آید و در نهایت به اثری زیر متوسط تقلیل پیدا کرده است جای بحث مفصلی دارد. بی شک یکی از اساسی ترین مشکلات سینمای ایران عدم توجه به ژانر و قواعد آن است. مسئله ای که به طور جدی گریبان فیلم مست عشق را نیز گرفته است. ژانرها به فیلمسازان چارچوبی برای ساخت داستان و روایتهایشان ارائه میدهند. به عنوان مثال فیلمسازی که در حال ساخت فیلمی با ژانر کمدی است میداند که باید از عناصر طنز و شوخی در فیلم خود استفاده کند.
این امر باعث میشود تا فیلمسازان تمرکز خود را بر روی ساخت فیلمی جذاب و سرگرم کننده برای تماشاگران بگذارند مست عشق نیز بیشک باید با تمرکز در ژانر ملودرام با تمی عاشقانه و شاعرانه از بازیگوشی های بازار پسند و سرک کشیدن به اکشنها و تریلرهای پر زد و خورد پرهیز میکرد تا حداقل تکلیف مخاطب با آن مشخص میشد.
آیا «مست عشق» ارزشش دیدن در سالن های سینما را دارد؟
برای آن عده از مخاطبان و خوانندگان این یادداشت که در نهایت پرسشی برایشان ایجاد شده که آیا به تماشای فیلم «مست عشق» در سینما بنشینند یا خیر و اینکه پیشنهاد ما چیست باید گفت: ندیدن این فیلم در سینما باعث نمیشود تجربه مهمی را از دست بدهید ولی اگر انتظارتان را کنترل کنید و آمادگی مواجه شدن با اثری متوسط را داشته باشید و در عین حال قصد یک گشت و گذار دوستانه یا عاشقانه با همراهانتان را دارید شاید انتخاب چنین فیلمی کمی سرگرم کننده باشد. در غیر این صورت احتمالاً میتوان از وقت و سرمایه استفادههای بهینه تری کرد. / بانوان سینما
اینجا نظر بدهید